ADHD bij jongeren en volwassenen

Als we horen of lezen over ADHD, is dat meestal met betrekking tot kinderen. Veel mensen weten echter niet dat ADHD ook bij volwassenen kan voorkomen. Sinds enkele jaren komt hierrond meer besef. Omdat ADHD vaak gepaard gaat met andere problemen kregen patiënten in de hulpverlening eerder diagnoses als angststoornis, alcoholverslaving of depressie. Of de ADHD symptomen werden toegeschreven aan een impulscontrole stoornis of een borderline persoonlijkheid. Omdat echter de ADHD niet werd herkend, waren de behandelingen vaak niet juist afgestemd, wat tot weinig resultaat leidde.

 

Wat is ADHD ?

ADHD is een gedragsstoornis die wordt gekenmerkt door een concentratietekort (aandachtsstoornissen), impulsiviteit (ze handelen zonder eerst te overwegen wat de consequenties zijn) en/of hyperactiviteit (overactief).

 

Dit zijn alle drie normale en veel voorkomende verschijnselen, maar bij ADHD zijn ze erg hardnekkig en zo sterk dat de ontwikkeling erdoor bedreigd wordt. Je moet spreken van een handicap in plaats van een overmaat aan speelsheid.

 

In het algemeen zijn er 3 subtypes van ADHD :

• ADD: hier staan de aandachts- en concentratiestoornissen op de voorgrond.
• impulsiviteit en hyperactiviteit, maar zonder aandachtsproblemen
• impulsiviteit, hyperactiviteit én aandachtsproblemen. Dit subtype is wat men algemeen verstaat onder ADHD.

Bij het volwassen worden zien we vaak dat de ADHD overgaat in ADD, en om die reden vaak minder snel wordt herkend.

 

Een eenduidige oorzaak van ADHD kan niet worden geïdentificeerd, erfelijkheid speelt hierin een rol (± 75% volgens onderzoek). Uit onderzoek blijkt dat er in de hersenen van ADHD’ers bepaalde processen niet optimaal verlopen. Steeds meer stemmen gaan op en steeds meer onderzoeken wijzen in de richting van voedingsproblemen, zoals te veel suikers en vetten, te weinig van bepaalde vitamines en mineralen of individuele allergieën voor bepaalde stoffen. Deze veroorzaken niet steeds ADHD, maar kunnen het wel uitlokken, in standhouden of verergeren.

 

Uit onderzoek blijkt dat bij kinderen met ADHD, ongeveer 30% het volledige pakket symptomen wordt meegenomen naar de volwassenheid en dat bij ongeveer 50-60% één of meer hinderlijke symptomen blijven bestaan. Concreet betekent dit dat ongeveer 1% van de volwassen bevolking ADHD heeft.

 

• vergeetachtigheid
• moeite met planning op lange termijn
• vlug afgeleid
• teveel taken opnemen en niet afmaken
• slechte tijd-structuratie
• vaak op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen
• nood hebben aan spanning
• temperamentvol gedrag
• stemmingswisselingen
• problemen met sociaal contact
• impulsieve beslissingen nemen
• studies niet afmaken
• vaak van job veranderen
• problemen met geldbeheer
• slaapproblemen
• relatieproblemen
• laag zelfbeeld en onzeker

 

Het is uiteraard niet zo dat als je ADHD hebt, je automatisch al deze problemen hebt. Maar de kans om ze te ontwikkelen ligt wel wat hoger bij mensen bij ADHD. Naast rekening te houden met mogelijke zwaktes en problemen, is het ook belangrijk je sterke kanten te leren kennen en benutten.

Er zijn gesprekken met de cliënt. Indien noodzakelijk worden de ouders en de partner geraadpleegd voor meer informatie over het functioneren nu en als kind. Verder worden een reeks neuropsychologische tests rond aandacht afgenomen en vindt er een neurologisch onderzoek plaats.In multidisciplinair overleg wordt de diagnose gesteld.

 

Aarzel niet met ons contact op te nemen mocht u een vermoeden hebben dat ADHD of ADD de oorzaak van je problemen is. Dit kan op elke leeftijd nog onderzocht worden. Na een intakegesprek met de psycholoog wordt u uitgelegd welke onderzoeken er noodzakelijk zijn en welke kosten dit met zich meebrengt. Voor deze onderzoeken is er geen wachtlijst. Een diagnose neemt een 6 tal uren in beslag.

Eens de diagnose gesteld kan men leren ermee om te gaan, het te aanvaarden en te begrijpen. Ondersteuning en begeleiding zijn daarbij erg belangrijk.

In Triangel kan je, in samenspraak met de therapeuten, opteren voor drie mogelijke interventies of een combinatie ervan.

 

Er is nog geen geneesmiddel of andere behandeling die ADHD geneest. Wel kunnen geneesmiddelen de verschijnselen verminderen, doch het geneest niets.

Diverse onderzoeken toonden aan dat de geobserveerde veranderingen aanzienlijk zijn: minder hyperactiviteit, impulsiviteit en concentratiezwakte met een afname van de fysieke en verbale agressie en een verbeterde taakspanning. Doch ook met eventuele bijwerkingen dient rekening te worden gehouden bij de beslissing om medicatie te nemen. Medicatie wordt vooral gebruikt bij kinderen en dan meestal om het hyperactieve gedrag onder controle te krijgen. Voor volwassenen met ADD worden meestal alternatieven gezocht.

 

Er wordt samen met de cliënt gezocht naar de uitlokkende factoren van het onaangepast gedrag, indien dit aanwezig is. Er wordt dan gezocht naar manieren om deze onder controle te houden. Verder worden er een reeks tips aangeboden rond het omgaan met de symptomen. Er wordt samen met de cliënt gezocht naar manieren om AD(H)D in hun leven te kunnen integreren zonder dat dit een storende factor hoeft te zijn. Indien mogelijk wordt tevens de naaste omgeving hierbij betrokken zodat ook zij nieuwe inzichten verwerven rond de problematiek en hoe ermee om te gaan.

Steeds meer onderzoeken worden gepubliceerd die duidelijk aantonen dat, mits een aanpassing aan het dieet, er significante verbeteringen mogelijk zijn in de symptomen van ADHD. Volledig zal het hier niet mee opgelost zijn en het is zeker ook niet zo dat slechte voeding de oorzaak is van ADHD. Het is echter een factor die de aanwezige symptomen kan aanwakkeren en verergeren. Er wordt, indien gewenst, samen met de cliënt gekeken naar de voedingsgewoontes en er wordt overlegd op welke manier bepaalde aspecten kunnen worden aangepast.

 

Voor meer informatie verwijzen we naar de pagina over neurofeedback training