De afkorting DCD staat voor Development Coordination Disorder ook wel dyspraxie genoemd.
DCD houdt in dat planning, coördinatie en uitvoering van verschillende motorische handelingen moeizaam worden geleerd en geautomatiseerd. Er treden probleem op met het bedenken, plannen en uitvoeren van bewegingen/handelingen
Recente onderzoeken duiden op het belang van de diagnose van DCD bij volwassenen. Want wie als kind de stoornis heeft, heeft dat meestal ook als volwassene. De problemen die met DCD te maken hebben, houden bij ongeveer 50 tot 70% van de kinderen aan tot in de adolescentie en volwassenheid
DCD bij adolescenten en volwassenen uit zich in problemen met de motorische uitvoering van taken.
De problemen ontstaan als gevolg van een beperkte coördinatie en motoriek. Vaak is het moeilijk voor mensen met DCD om hun handtekening geautomatiseerd te krijgen, hun rijbewijs te halen. Vaak hebben ze last met schrijven, koken, het hanteren van gereedschap,…. Het is moeilijk voor mensen met DCD om beroepen uit te oefenen zoals tandarts of schoonheidsspecialist, waarbij net veel coördinatie en motoriek komt kijken.
Veel mensen met DCD hebben bovendien moeite met plannen, organiseren en werkgeheugen. Ze overzien de stappen niet die nodig zijn om een doel te bereiken. Ook psychosociale aspecten en beperkingen in participatie kunnen hun functioneren in de weg staan.
De aard van de problemen die volwassenen met DCD ondervinden in het dagelijks leven, opleiding, werk en vrije tijd veranderen met de omstandigheden.
Ook zal de impact van de aandoening afhankelijk zijn van de persoonskenmerken van het individu, zoals veerkracht, zelfvertrouwen, cognitieve compensatiemogelijkheden, etc. Ook de aard en omvang van de sociale ondersteuningsnetwerken spelen hierbij een rol.